Jopie Huisman

Jotje (Jopie) Huisman (1922- 2000), 'schilder van het mededogen' was een Nederlands kunstschilder en tekenaar. Vanaf zijn jeugd tekent Huisman wat hij om zich heen ziet en wat hem raakt. Hij wordt oud ijzer- en voddenkoopman. Hij bewaarde schoenen, gewichten, vodden, poppen, kortom alles wat hem op één of andere manier aansprak en schilderde dat minutieus na. Hij verkocht zijn werken nooit, maar gaf ze weg aan vrienden en mensen die het volgens hem verdienden. Sinds 1986 zijn de werken te zien in het Jopie Huisman Museum dat op 14 december 2008 zijn 2 miljoenste bezoeker binnen zag komen.

Jopie was een authentiek en krachtig mens. Een zeer gepassioneerd en tegelijk kwetsbaar mens en uniek autodidactisch kunstschilder. Hij kwam op voor al de arme sloebers en ontfermde zich over hen. Niet alleen door naar hen te luisteren en ze gastvrij te ontvangen, maar ook door het schilderen van hun lompen en werkschoenen. Met zijn doeken lichtte hij ze uit de armoede en behoedde hij hun diep menselijke verhaal voor vergetelheid. Daarmee gaf hij ze de eer die ze naar zijn gevoel verdienden. Zijn schilderijen, of het nu gaat om de spullen of de mensen zelf, zijn een hommage aan het eenvoudige Friese boerenleven, het landschap en aan de cultuur. Deze portretten zijn standbeelden voor de eenvoud.
Waar niemand meer aan hechtte, werd door hem op het doek gezet en veranderde in iets wat ontroerde. In het Jopie Huisman Museum te Workum kan de bezoeker delen in die ontroering.
Op zijn grafmonument staat zijn lijfspreuk: 'hetgeen niet is, kan niet geteld worden'.